Aleksandra Okońska

Wykształcenie:
– Uniwersytet Gdański – studia magisterskie;
– Instytut Psychologii Procesu – Dwuletnie Studium Psychoterapii Metodą Psychologii Procesu
w Warszawie;
– University of Pennsylvania; Psychologia Pozytywna
– Obecnie kształci się w czteroletniej Szkole Psychoterapii Integratywnej w Warszawie przy
Centrum Zdrowia i Rozwoju Silva Rerum (w trakcie szkolenia);

Szkolenia:
Bierze udział w wielu specjalistycznych szkoleniach w zakresie psychoterapii i interwencji kryzysowej.
Regularnie uczestniczy w konferencjach i seminariach klinicznych, stale poszerzając swoją wiedzę i rozwijając warsztat pracy. Swoją pracę poddaje regularnej superwizji u certyfikowanych superwizorów atestowanych towarzystw w Polsce. Pracuje w oparciu o najwyższe standardy etyki zawodu psychoterapeuty.

Doświadczenie:
Posiada doświadczenie w pracy związanej ze wsparciem osób dorosłych w kryzysach psychicznych (depresja i lęki, problemy w relacjach, choroba, utrata bliskiej osoby, brak motywacji, długotrwale obniżony nastrój, utrata pracy, doświadczenie traumy i in.). Doświadczenie zawodowe zdobyła w podczas stażu w Szpitalu Psychiatrycznym na oddziale dziennym rehabilitacyjnym w Warszawie. Ponadto posiada doświadczenie w pracy warsztatowej z użyciem technik teatralnych i pracy z ciałem.

Zakres pracy:

• zaburzenia lękowe
• zaburzenia nastroju
• trudności relacyjne
• przewlekły stres
• niskie poczucie własnej wartości
• wypalenie zawodowe
• zaburzenia emocjonalne
• kryzysy życiowe
• poczucie straty, samotności

O mnie:
Pracuję w nurcie integratywnym z osobami dorosłymi. Gabinet terapeutyczny to dla mnie miejsce spotkania z drugim człowiekiem w bliskości i intymności, gdzie dialog obu stron staje się narzędziem zmiany, a trudne doświadczenie może przerodzić się w głębokie poznanie i zrozumienie. Proces zdrowienia rozumiem jako umiejętność bycia w głębokim i pełnym akceptacji kontakcie ze sobą i rzeczywistością. W terapii można nauczyć się jak w obliczu problemów, których przynosi nam życie, pozostać w kontakcie z „ja” i światem, a także doświadczyć wspierającego, nieoceniającego towarzyszenia ze strony terapeuty. Szczególnie ważna dla mnie jest relacja terapeutyczna, w której staram się tworzyć przestrzeń do lepszego rozumienia własnych uczuć, doświadczeń i dokonywania zmian.